Menu toggle

Uit een bewaarde schenkingsakte van graaf Boudewijn V van Rijsel in 1066 kunnen we afleiden dat in die tijd al een kapel of kerk bestond die later zou uitgroeien tot wat we vandaag kennen als de Sint-Vedastuskerk in Vlamertinge. Het gebouw groeide uit van gemeenschapshuis tot een religieus gebouw gericht naar het Oosten (Jeruzalem). 

Na vernieling door zowel de vele oorlogen als extreme weersomstandigheden werd de kerk in de loop der eeuwen verschillende keren herbouwd. Doordat het inwonersaantal van Vlamertinge tot boven de 3.000 groeide, moest de kerk bij de verbouwingen hieraan ook aangepast worden.  Het gebouw werd in verschillende fases vergroot: in 1505 werd vermoedelijk een eerste stenen toren gebouwd, later ontwikkelde de kerk zich als een hallenkerk en op het einde van de 19de eeuw werden de zijbeuken nog uitgebreid. Tijdens de ‘Grooten Oorlog’ werd de kerk praktisch volledig vernield, waarna ze in 1920 heropgebouwd werd als een nagenoeg exacte kopie.

Toen de parochie Vlamertinge zodanig uitgestrekt was, dat gelovigen van de wijk de Brandhoek meer dan 2 km te voet moesten gaan naar de centrumkerk werd in 1960 een wijkkerk opgericht, de H. Familiekerk. In de jaren ’60 telde de parochie een pastoor, twee medepastoors en soms nog rustende priesters of missionarissen. Ook het klooster telde een tiental zusters. Sedert enkele jaren worden er geen diensten meer verzorgd in de H. Familiekerk van de Brandhoek. Tot er een andere sociale bestemming gevonden wordt, doet de kerk dienst als stilteplek waar iedereen die het wil, even tot rust kan komen. Enkele objecten uit de kerk van Brandhoek vonden intussen al een nieuwe bestemming in de kerk van Sint-Vedastus. Deze thema licht een aantal objecten verder toe:

Gedenksteen in zwarte leisteen

Deze vernieuwde steen, waarvan de tekst bewaard werd, herinnert aan de eerste steenlegging van de toren in 1505. Het is niet zeker of het daadwerkelijk gaat om de eerste stenen toren van de Sint-Vedastuskerk. Recentelijk archeologisch onderzoek legde funderingen bloot van ijzerzandsteen, wat zou kunnen aantonen dat de toren van de kerk uit een verder verleden komt.
1/10
Meer informatie over dit beeld

Reliekschrijn van Sint-Vedastus

Via het kapittel van Sint-Pieters van Rijsel kwamen geestelijken naar Vlamertinge. Het kapittel had de grote tienden (graangewassen) en was dus verantwoordelijk voor het onderhoud van de kerk. Het deed hiervoor beroep op geestelijken uit de abdij van Sint-Vaast uit Arras. Vandaar werd de patroonheilige Vedastus gekozen, waaraan een altaar is toegewijd. Ook het nieuwe gebrandschilderde middenraam in de apsis van de kerk vertelt het leven van deze erudiete en gezaghebbende man. De kerk bezit een reliek van Sint-Vedastus.
2/10
Meer informatie over dit beeld

Christushoofd op stenen voet

Doordat Vlamertinge in het bereik van het Duitse geschut lag, werd het in W.O.I in verschillende fasen bijna compleet vernield. Bommen vielen als regendruppels. Tegen de zomer in 1915 waren al 60 woningen in de dorpskom vernield. Vluchtelingen, soldaten en bewoners vonden een plotse dood als een obus in hun omgeving ontplofte. Op 12 juni 1915, om 11 uur ’s avonds brandde de kerk af. De genadestoot volgde op 19 december van hetzelfde jaar: een zware .420 kaliber deed de toren van boven tot beneden in tweeën scheuren. In de ruïnes vonden Britse soldaten allerlei voorwerpen die ze meenamen naar huis, waaronder dit Christusbeeldje. De familie bracht het terug in 1968.
3/10
Meer informatie over dit beeld

Obiit of rouwbord van Monseigneur Joris Six

Monseigneur Joris Six werd in Vlamertinge op 20 oktober 1887 geboren. Op 26 februari 1934 benoemde paus Pius XI hem tot apostolisch vicaris van Leopoldstad (wat hij bleef tot aan zijn dood) en titelvoerend bisschop van Baliana (India). Hij overleed op 22 november 1952.
4/10
Meer informatie over dit beeld

Gouden sieraad

Aan de rozenkrans van O.L.V. van Vlamertinge werd door de kerkfabriek een gouden kruisje ontdekt, dankbaar geschonken door de familie du Parc bij de genezing van één van hun kinderen. In de 19de eeuw was kindersterfte namelijk veel voorkomend. Een deel van het kerkhof onder de treurwilg nabij de sacristie werd zelfs voorbehouden als kinderkerkhof.
5/10
Meer informatie over dit beeld

Marteling van Blasius van Sebaste

Een schilderij van de marteldood van Blasius van Sebaste door De Craeyer Gaspar, ca. 1646. Dit grote schilderij is sedert 1952 in bruikleen van het Koninklijk Museum van Schone Kunsten van België. Oorspronkelijk komt dit doek uit de Abdij van Dieleghem (Jette).
6/10
Meer informatie over dit beeld

Schoudervelum met Laatste Avondmaal

Dit schoudervelum in goudbrokaat is een type voorbeeld van de kwaliteit van de meer dan 200 geïnventariseerde stukken religieus textiel. Op de rugzijde wordt een borduurwerk van ‘Het Laatste Avondmaal’ in een zeslob weergegeven, op zijn beurt omgeven door een borduurwerk van Franse lelies en palmetten uit gouddraad. De weergave van ‘Het Laatste Avondmaal’ werd achteraf beschilderd.
7/10
Meer informatie over dit beeld

Vaandel van O.L.V. van Vlamertinge

De congregatie van O.L.V. van Vlamertinge gaat terug naar 1843. Deze congregatie bestond uit ongehuwde devote dames die via het bijwonen van eucharistievieringen, retraites en bedevaarten hun godsdienstig leven wilden beleven.
8/10
Meer informatie over dit beeld

Zwarte kelkvelum van fluweel

Het kasteel van de familie du Parc heeft een eigen kapel waar dagelijks een mis gevierd werd door een kapelaan. Op zondag moest de kasteelheer en het gezin de mis in de dorpskerk bijwonen, waar de eerste twee rijen voor hen voorbehouden werden. Door de goede relaties werden mooie stukken uit het kasteel aan de pastoor overgemaakt, die nu in de kerk van Vlamertinge nog steeds bewaard worden. De stukken zijn te herkennen aan de heraldische schilden van de familie. Tegen de kerk bevindt zich nog de grafkapel van deze illustere familie.
9/10
Meer informatie over dit beeld

Schilderij van de H. Carolus Borromeus en de pestlijders van Milaan

Het schilderij is van de hand van Vigor Boucquet, afkomstig uit Veurne (1619-1670). In 1915 werd het schilderij weggenomen uit de Sint-Vedastuskerk in Vlamertinge en via de abdij van Sint-Sixtus in Vleteren naar Parijs gevoerd. Na de oorlog werd het door Vlamertingenaars teruggevonden in de kerk van Lampernisse, waarna het in 1930 terugkeerde naar Vlamertinge.
10/10
Meer informatie over dit beeld