In gesprek met Annemie Decoene, vrijwilliger bouwkundig erfgoed

Naar aanleiding van de Internationale Dag van het Vrijwilligerswerk (5 december 2020), laten we Annemie Decoene, een enthousiaste bezige bij uit Ieper, aan het woord. Annemie heeft gewerkt als leerkracht lager onderwijs en is nu op pensioen, maar nog altijd heel actief! Annemie helpt nu bij de actualisatie van de inventaris bouwkundig erfgoed in de streek, die was aan een update toe.

Annemie, hoe ben je vrijwilliger bij CO₇ geworden?

Dat is eigenlijk heel toevallig gebeurd via mijn vriendin Léa Cloet die me vertelde dat er een oproep voor vrijwilligers was. Ik heb eerder al samengewerkt met CO₇, doordat ik als vrijwilliger al bij het project rond het verdwenen kasteel van Voormezele betrokken was. Daar heb ik ook Jan Decorte, de archeoloog van CO₇, leren kennen.

Van waar komt je interesse als erfgoedvrijwilliger?

Door mijn interesse in de lokale geschiedenis, wil ik mezelf en anderen daar graag bij betrekken. In mijn vrije tijd ga ik graag op pad, zowel te voet als met de fiets. Als het mooi weer is, vind ik het jammer om binnen te zitten. Ik ga graag uitdagingen aan in het leven, en dat zit wel een beetje in de familie. De spreuk van mijn grootvader was: “Tis ier coene, ist er niet te doene?”. Tegenwoordig gebruiken ze deze spreuk ook voor mij. Er is niets leukers dan opstaan en weten dat je een doel hebt die dag!

Wat houdt je taak als vrijwilliger bouwkundig erfgoed precies in?

Om de inventaris bouwkundig erfgoed te actualiseren, ga je vooral op stap in je eigen omgeving. Je moet immers op zoek gaan naar gebouwen die op de lijst staan. Vervolgens neem je een fotootje van het gebouw en je gaat verder naar de volgende bestemming. Wat ook leuk is, is dat de mensen af en toe eens een babbeltje met je slaan. Eenmaal je alle foto’s verzameld hebt, moet je alle gegevens digitaal invoeren. Maar ik en computers, dat is niet zo’n goeie match (lacht). Voor mij is het invoeren van de gegevens echt een uitdaging. Als het mooi weer is, trek ik er snel op uit. Maar soms moet ik ook eens tegen mezelf zeggen: ”Kom zet je daar nu en voer die gegevens in!”.

Wat is jouw favoriete gebouw geworden tijdens het actualiseren?

Het Brouwershof in Dranouter! Alle structuur is er nog, maar het is vervallen en heeft nood aan een opknapbeurt. Wat het gebouw zo uniek maakt, is dat er nog typische elementen aanwezig zijn, zoals een zogenaamde heksenstoel op de nok van het dak. Zelf wist ik eerst niet wat het was, tot een architect het mij uitlegde. Het balkon dat daar aanwezig is, vind ik prachtig! Ik vernam tijdens mijn fototocht dat Kobe Desramaults dit complex heeft gekocht en dat hij van plan is het te restaureren. Mocht ik jong zijn en geld hebben, dan zou ik gerust mee willen investeren in het project (lacht). Maar één ding weet ik zeker; als de restauratie voltooid is, dan zal het ongelooflijk mooi zijn.

Heb je toevallig een leuke anekdote over je vrijwilligerswerk?

Iets wat mij altijd zal bijblijven, is een hond. Ik was dus op stap om een gebouw te fotograferen, maar er was één probleempje: het gebouw staat achter een haag. Ik dacht bij mezelf om voorbij de haag te gaan zonder het domein zelf te betreden, maar dat was dus geen goed idee. Plotseling verscheen er een heftig blaffende hond. Ik schrok me een hoedje, en normaal gezien ben ik niet bang voor honden. Ik zal nu wachten tot alle blaadjes van de haag gevallen zijn, om dan nog eens terug te keren en het gebouw te fotograferen.

Zou je het vrijwilligerswerk aanraden aan anderen?

Ik zou het zeker aanraden als je graag “nuttig” bezig bent. Je moet natuurlijk ook graag buiten zijn en oog hebben voor alle mooie dingen in je eigen streek. Af en toe moet je ook een beetje kunnen omgaan met stress, want als ik eerlijk ben, geeft het mij soms wel wat stress, vooral het computerwerk dan (lacht)!

Annemie, bedankt voor je hulp en veel succes!